اطفال خردسال انواع وسیعی از احساسات را تجربه می کنند و خودشان را به روش های مختلف ابراز می کنند. طبیعی است که اطفال نوپا و خردسالان در حالی که مهارت های اجتماعی و عاطفی آنها در حال رشد است عصبانی باشند و گوش ندهند.

مهم است که شما و سایر مراقبین در حالی که او در حال رشد و یادگیری مدیریت احساسات خود است، به طفل خود رسیدگی نموده و از او حمایت کنید. راهنمایی فرزندتان و تشویق رفتارهای مثبت به او کمک می کند تا روش های مناسب رفتار را بیاموزد.

علائم و نشانه های رفتار چالش برانگیز
Signs and symptoms of challenging behaviour

خانواده های مختلف توقعات متفاوتی در مورد اینکه چه رفتاری قابل قبول بوده و چه رفتاری دشوار تلقی میشود، خواهند داشت. بعضی از رفتارهایی که برای خانواده ها معمولاً چالش برانگیز می رسند عبارتند از:

• سرپیچی (مثلاً امتناع از گوش دادن درخواست های شما)
• متردد بودن (مانند امتناع از خوردن غذاهای خاص یا پوشیدن لباس های خاص)
• آسیب رساندن به دیگران (مانند دندان گرفتن، لگد زدن)
• عصبانیت بیش از حد زمانی که طفل به خواست خود نمی رسد
• کج خلقی (به طور متوسط یک بار در روز در سال دوم زندگی به اوج خود می رسد).

چه چیزی باعث رفتار چالش برانگیز می شود؟
?What causes challenging behaviour

رفتار چالش برانگیز بعضی اوقات به این دلیل است که فرزند شما هنوز مهارت‌های اجتماعی و عاطفی را که به آن‌ها نیاز دارد می آموزد تا طوریکه شما دوست دارید رفتار کند. اکثراً زمانی که طفل بدرفتاری می کند، جوابی به احساس اضطراب، عصبانیت یا تحت فشار قرار گرفتن است و آنها با پروسس احساسات بزرگ دست و پنجه نرم می کنند.

اطفال از توجه مثبت والدین و مراقبان خود بهره مند می شوند تا احساس امنیت نموده و از نظر عاطفی رشد کنند. اطفال امکان دارد در تلاش برای جلب توجه و رسیدگی از بزرگسالان رفتارهای چالش برانگیزی از خود نشان دهند - برای بعضی از اطفال، حتی توجه منفی بهتر از عدم توجه می باشد.

اطفال خردسال به آسانی تمرکزشان را نیز از دست می دهند و حافظه کوتاهی دارند، به همین دلیل است که بعضی اوقات چیزی را که از آنها می خواهید انجام نمی دهند یا بعضی کارها را بارها و بارها تکراری انجام می دهند.

دلایل دیگری نیز وجود دارند که امکان دارد بر توانایی طفل شما در کنترل واکنش ها، احساسات یا رفتارهای شان تأثیر بگذارد، از جمله:

• مریض بودن
• عدم خواب کافی یا خستگی
• استفاده بیش از حد از صفحه نمایش
• رژیم غذایی ناسالم یا حس گرسنگی
• یک تغییر در وضعیت فامیل یا برنامه روزمره.

بعضی اوقات، رفتار چالش برانگیز مداوم می تواند نشان دهنده سایر مشکلات صحی یا یک مشکل اساسی رشد و نمو، اجتماعی یا عاطفی باشد. همچنین مهم است که موقعیت یا محیط فعلی طفل و اینکه چگونه امکان دارد بر او تأثیر بگذارد را در نظر بگیرید. اگر نگران فرزندتان هستید، به داکتر عمومی خود مراجعه کنید. 

به حیث بخشی از رشد و نموی سالم، اطفال نوپا به آرامی یاد می گیرند که چگونه واکنش خود را به وضعیت های مختلف کنترل کنند. همزمانی که فرزند شما بزرگتر می شود، می تواند بیشتر در مورد رفتار قابل قبول درک نموده و بهتر می تواند رفتار خود را کنترل کند.

نحوه برخورد با رفتارهای چالش برانگیز
How to deal with challenging behaviours

تعیین مقررات و محدودیتهای واضح بسیار مهم است تا فرزند شما بداند چه رفتاری را از وی توقع داشته باشید. دستورالعمل های خود را ساده و کوتاه بیان کنید (مثلاً بگویید نزن!. زدن، درد دارد»)، و مطمئن شوید که فرزندتان چیزی را که به وی گفته اید فهمیده است. همچنین مهم است که یک دستورالعمل کوتاه و ساده در مورد رفتاری که دوست دارید از وی مشاهده کنید ارائه دهید (مثلاً «با برادر خود با مهربانی رفتار کن»).

چندین گزینه برای جلوگیری از رفتارهای چالش برانگیز وجود دارد، مانند:

• نادیده گرفتن - برای رفتارهای جزئی جلب-توجه، بهتر است این رفتار را نادیده بگیرید (مثلاً از طفل خود دور بروید و فقط وقتی جواب دهید که او دیگر آن کار را انجام ندهد). جواب دادن مداوم به رفتارهای منفی می تواند به طفل بیاموزد که این روش خوبی برای جلب توجه شماست.
• عدم توجه - اگر یک جایگزین جذاب برای اطفال داده شود، امکان دارد رفتار منفی را متوقف کنند.
• تشویق همدلی - به این نکته اشاره کنید که رفتار فرزندتان چه احساسی را در شخص دیگر ایجاد می کند (مثلاً غمگین، آسیب دیده) و از فرزندتان بپرسید که اگر کسی همین کار را با او انجام دهد چه احساسی خواهد داشت.

برخورد با رفتار منفی مداوم و جدی تر می تواند بسیار استرس زا باشد. بهتر است با استفاده از رویکرد مثبت رفتار طفل خود را هدایت کنید.

تقویت مثبت
Positive reinforcement

یک رویکرد مثبت برای مدیریت رفتار فرزندتان اکثراً شامل شناخت و جایزه دادن به رفتارهای خوب و تمرکز بر جنبه های مثبت رفتار فرزندتان به جای معطوف کردن توجه به رفتارهای منفی است.

• رفتارهای مثبت را قبل از اینکه منفی شوند تقویت کنید (مثلاً: «فکر می‌کنم که خیلی خوب شده که با برادرت آرام بازی می کنی»). این کار طفل تان را با توجه به رفتار مثبت آنها تشویق می کند، نه اینکه منتظر بمانید تا بیش از حد خشن شود و مجبور شود روی رفتار منفی تمرکز کند. اطمینان حاصل کنید که در مورد رفتارهایی که واقعاً دوست دارید و می خواهید تشویق کنید، واضح باشید.
• اجرای یک سیستم رفتار مثبت در خانه خود را در نظر بگیرید. یک جدول جایزه برای اطفال کوچکتر می تواند به فرزند شما انگیزه دهد تا رفتارهای مثبت خود را افزایش دهد. این کارشیوه می تواند به شما کمک کند روی زمان هایی تمرکز کنید که فرزندتان خوب رفتار می کند.
• برای طفل تان یک الگو باشید. اطفال در مورد نحوه رفتار شان از تماشای دیگران یاد می گیرند. بسیار مهم است که طوری رفتار کنید و صحبت کنید که دوست دارید در رفتار فرزندتان منعکس شود – اگر می‌خواهید فرزندتان را از فریاد زدن بر سرتان منصرف کنید، مهم است تلاش کنید هنگامیکه خود تان ناراحت می شوید یک صدای آرام و نرم داشته باشید.

پیامدهای رفتار منفی
Consequences for negative behaviour

اگر فرزندتان مقررات را زیر پا می کند، به او بگویید که کار نادرستی انجام می دهد و در صورت مناسب بودن، به او فرصتی دوباره بدهید تا رفتارش را اصلاح کند.

اگر رفتار منفی ادامه یابد، باید یک نتیجه منطقی و متناسب با عمر شان در نظر گرفته شود که بخواهید و بتوانید آن را اجرا کنید (مثلاً«اگر باز هم اسباب بازی را از دست رفیقت بگیری، دیگر نمی توانی با موترها بازی کنی»). پیامدهای فوری منصفانه تر و مؤثرتر از پیامدهای هستند که با تاخیر اجرا می شوند.   

انزوا (Time-out) یک روش رایج برای ارائه یک پیامد فوری است، اما باید به طور مناسب از آن استفاده شود تا به خوبی کار کند. انزوا را به عنوان پیامد رفتارهای چالش برانگیزتر (مانند آزار دادن عمدی دیگران، رفتارهای خطرناک یا شکستن عمدی اشیا) به جای رفتارهایی که می توان نادیده گرفت (مانند دشنام دادن، فحش دادن) حفظ کنید.   

انزوا نباید برای رنج بردن طفل (مثلاً منزوی کردن او برای مدت طولانی) استفاده شود، اما می توان از آن برای جدا کردن طفل تان از وضعیت پیش آمده برای چند دقیقه استفاده کرد و به او فرصتی فراهم کرد تا آرام شود و رفتار خود را تغییر دهد.

به طور عموم، توصیه می شود که طفل تان برای هر سال از عمر خود حداکثر یک دقیقه در انزوا بماند، و هر وقت که زمان این انزوا تمام شد، به او اجازه بدهید که از انزوا خارج شود، حتی اگر هنوز آرام یا ساکت نشده باشد. قرار دادن فرزندتان برای مدت طولانی در انزوا یا وقفه، احتمالاً باعث ناراحتیبیشتر او می شود. اگر طفل شما از خاطر دریافت این انزوا خیلی پریشان می شود، یا اگر طفل شما تجربیات استرس زا در گذشته داشته است و فکر می کنید که این انزوا امکان دارد اوضاع را بدتر کند، پس امکان دارد این کارشیوه مناسب برای طفل شما نباشد. به یاد داشته باشید، شما طفل تان را بهتر می شناسید، بناءً امکان دارد دوست داشته باشید برای کمک در این وضعیت به داکتر عمومی خود مراجعه کنید.

انزوا برای اطفال خردسال که امکان دارد هدف این انزوا را درک نکنند مفیدتر است: این زمانی است که شما در نزد آنها می‌مانید و به آنها آرامش می‌دهید (به آرامی پیش شان بنشینید، آنها را بغل کنید یا در آغوش بگیرید) در حالی که آنها در تلاش برای آرام شدن هستند.   

با رویکرد خود نسبت به پیامدها یکنواخت باشید و فرزندتان به احتمال زیاد آنچه از آنها انتظار می رود را درک می کند.

تنبه نمودن منفی می تواند مضر واقع شود
Negative discipline can be harmful

تنبه بدنی
Physical discipline

تنبه بدنی هر چیزی است که برای ایجاد درد یا ناراحتی جسمی در جواب به رفتار طفل برای طفل انجام می شود. تنبه بدنی شامل با کف دست زدن، ضربه زدن، با دست زدن، سیلی زدن، چندوق گرفتن یا کش کردن است و نباید به عنوان یک کارشیوه برای مدیریت رفتار چالش برانگیز استفاده شود.

بسیاری از مطالعات نشان داده اند که تنبه بدنی می تواند اثرات منفی طولانی مدت بر طفل داشته باشد، از جمله:

• افزایش پرخاشگری و رفتار ضد اجتماعی   
• به اطفال می آموزد که خشونت یک چیز عادی است
• اعتماد به نفس پایین
• مشکلات صحت روانی
• یک رابطه ضعیف بین طفل و والدین.

اگر خشونت یا پرخاشگری در خانواده شما وجود دارد، احساس ناامنی می کنید، یا شما یا فرزندتان در معرض خطر فوری صدمه قرار دارد، با خدمات ایمرجنسی با شماره 000 تماس بگیرید.

فریاد زدن یا شرمساری
Shouting or shaming

هنگامی که والدین ناراحت هستند، فریاد زدن یا چیغ زدن امکان دارد جوابی قابل درک باشد اما مطالعات نشان داده اند که فریاد زدن مکرر بر سر اطفال می تواند اثرات مضر مشابهی با تنبه بدنی داشته باشد.

فریاد زدن بر سر طفل - به خصوص توسط شخصی بسیار بزرگتر از آنها - برای طفل بسیار استرس زا است. فریاد زدن رفتار اطفال را بهبود نمی بخشد و می تواند منجر به مشکلات رفتاری (مانند افزایش پرخاشگری) و مشکلات صحت روانی (مانند اضطراب، افسردگی) در آینده شود.  

شرمساری، خرد کردن و تحقیر اطفال به دلیل اعمالشان نیز برای صحت روانی درازمدت آنها بسیار مضر است و راه موثری برای بهبود رفتار آنها نیست.

انزوا به عنوان مجازات
Isolation as punishment

گذراندن دوره های طولانی در انزوا بدون توضیح یا حمایت عاطفی می تواند برای اطفال خردسال مضر ‌واقع شود. منزوی شدن (به خصوص در زمانی که آنها ناراحت هستند) می تواند به عنوان عدم پذیرش تلقی شود که می تواند باعث ناراحتی و سردرگمی طفل شما شود. بعضی اوقات دور کردن طفل از یک موقعیت چالش برانگیز و تغییر صحنه آرام می تواند موثر باشد، اما دور نگه داشتن او برای مدت طولانی تر از یک دقیقه توصیه شده در برابر هر سال عمر شان مفید نیست.   

چه زمانی باید به داکتر مراجعه کرد
When to see a doctor

بعضی اوقات، رفتار چالش برانگیز شدید و مداوم می تواند نشانه ای از یک وضعیت رشدی یا یک نگرانی جدی تری برای صحت روانی باشد. اگر رفتار فرزندتان بر نحوه کنار آمدن او با زندگی تأثیر می گذارد، باید برای کمک و ارزیابی بیشتر به داکتر عمومی مراجعه کنید.

چالش های رفتاری می تواند تأثیر منفی مداوم و منفی بر زندگی خانوادگی داشته باشد. اگر در مدیریت یا کنار آمدن با رفتار فرزندتان مشکل دارید، می توانید با یک داکتر عمومی صحبت کنید که امکان دارد شما را به یک متخصص اطفال در زمینه رفتارهای اطفال ارجاع دهد.   

مدیریت احساس خود تان در زمانی که فرزندتان چالش های رفتاری دارد می تواند بسیار سخت باشد. مهم است که متوجه خود تان بوده و در صورت نیاز به دنبال حمایت باشید. معلومات مربوط به حمایت والدین را می توانید در اینجا بیابید: https://raisingchildren.net.au/grown-ups/services-support

نکات کلیدی که باید به یاد داشته باشید 
Key points to remember 

• طبیعی است که اطفال نوپا و خردسالان در حالی که مهارت های اجتماعی و عاطفی آنها در حال رشد است عصبانی باشند و گوش ندهند.
• نادیده گرفتن، عدم توجه و تشویق همدلی می تواند به جلوگیری از رفتارهای منفی کمک کند.
• تقویت مثبت و تمرکز بر رفتار خوب فرزندتان بهترین راه برای هدایت رفتار فرزندتان است.
• تنظیم قوانین و سازگاری با پیامدهای متناسب-عمر بسیار مهم است.
• تنبیه فرزندتان با استفاده از تنبه بدنی (مثلاً با کف دست زدن)، فریاد زدن یا گوشه گیری می تواند مضر واقع شود و نباید برای مدیریت رفتارهای چالش برانگیز از آن استفاده کرد.

توسعه یافته توسط شفاخانه سلطنتی اطفال. ما از اظهار نظر مصرف کنندگان و مراقبین شفاخانه سلطنتی اطفال قدردانی می‌کنیم.

بررسی شده در آگست 2023.

Kids Health Info توسط نهاد شفاخانه سلطنتی اطفال حمایت می‌شود. برای کمک مالی، به مراجعه کنید. www.rchfoundation.org.au.

سلب مسئولیت

این معلومات برای حمایت در نظر گرفته شده است و جایگزین گفتگو با داکتر یا متخصصان مراقبت های صحی نیست. نویسندگان این جزوه های معلوماتی صحت مصرف کننده تلاش قابل توجهی برای اطمینان از دقیق، به روز بودن و درک آسان این معلومات انجام داده اند. شفاخانه سلطنتی اطفال ملبورن هیچ گونه مسئولیتی در قبال هرگونه نادرستی، معلوماتی که گمراه کننده تلقی می شود، یا موفقیت هر رژیم معالجوی که در این جزوه ها شرح داده شده است، را نمی پذیرد. معلومات مندرج در این جزوه ها به طور مرتب به روز می شوند و بناءً همیشه باید بررسی کنید که به تازه ترین نسخه این جزوه مراجعه می کنید. مسئولیت اطمینان از اینکه به تازه ترین نسخه جزوه معلومات صحت مصرف کننده را دانلود کرده اید، به حیث کاربر به عهده خود شماست.